Written by 
အသား ၊ငါးပေါလှသည့် တနင်္သာရီတိုင်းသားများ၏ ထမင်းဝိုင်းတွင် ငါးဟင်းတစ်ခွက် ပါနိုင်ရေးက မလွယ်ကူတော့သည့် အခြေအနေဖြစ်လာသည်။ အာဏာသိမ်းပြီးချိန်မှစကာ တနင်္သာရီတိုင်းအတွင်း ခရီးသွားလုပ်ငန်းများ ရပ်ဆိုင်းသွားသလို တိုက်ပွဲများနှင့် ပဋိပက္ခများကြောင့် ဥယျာဉ်ခြံလုပ်ငန်း၊ ငါးဖမ်းလုပ်ငန်း၊ လယ်ယာလုပ်ငန်းများမှစကာ လုပ်ငန်းအားလုံးနီးပါး ရပ်တန့်ကုန်ပြီဖြစ်သည်။ ယင်းကြောင့် အလုပ်အကိုင်ရှားပါးနေသည့် ပြည်သူများမှာ ဝင်ငွေချို့တဲ့လာချိန်တွင် တိုက်ပွဲများနှင့် စစ်ကောင်စီ၏ ဟန့်တားပိတ်ဆို့မှုများကြောင့် ကုန်စည်စျေးနှုန်းများ အဆမတန်ကြီးမြင့်လာနေသည်။ အစစအရာရာ ချွတ်ခြုံကျလာသည့် စစ်အာဏာရှင်လက်အောက်တွင် ပြည်သူအများစုက ထမင်းနပ်မှန်မှန်စားရရေး အတွက်ပင် အတော်လေးရုန်းကန်နေကြရသည်။ ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုကလည်း ယိုယွင်းပျက်စီးနေချိန် နေထိုင်မကောင်းဖြစ်လာပါက ဆေးကုစရိတ် ဖယ်လိုက်လျှင် စားသောက်စရာ မရှိတော့သည့် အခြေအနေဖြစ်နေသည်။ ယင်းကြောင့် ကျန်းမာရေး၊ ကလေးပညာရေး ဆိုသည်မှာ မစဉ်းစားရဲတော့။ နေ့စဉ်ဗိုက်ပြည့်အောင် စားခွင့်ရရေးအတွက်ပင် မနည်းရုန်းကန် နေကြရသည်။ ထိုကြောင့် ခက်ခဲကြမ်းတမ်းသည့် ခေတ်ကာလအတွင်း […]
