Written by 
Thailand is een land waar de werkelijkheid kronkelt als een tuktuk door de overvolle straten van Bangkok: vol onverwachte wendingen, een flinke dot chaos en een verrassende eindbestemming. Hier is niets wat het lijkt, en wat het lijkt te zijn, transformeert vaak voordat je het goed en wel hebt gezien. Dit geldt niet alleen voor gender, maar voor alles: van glimlachen die onderhandelingen verhullen tot gerechten die onschuldig lijken maar je tong in vuur en vlam zetten.
Neem de beroemde kathoeys, beter bekend als ladyboys. Voor de gemiddelde Westerling, vastgeroest in hokjesdenken, is de eerste ontmoeting vaak een verwarrende ervaring. “Dat was een man?” vraagt de toerist, terwijl de Thaise ober — met perfect getekende wenkbrauwen en lippenstift die de hele avond meegaat — kalm het wisselgeld overhandigt. Nee, dat was geen man. Dat was gewoon iemand die zichzelf is, met een zelfverzekerdheid waar velen alleen maar van kunnen dromen.
In Thailand is gender niet zwart-wit, maar een levendig kleurenspectrum. Geen eeuwige discussies over wie naar welk toilet mag; hier vloeit gender net zo moeiteloos als de rivieren door het landschap. En het mooie? Dit is geen hippe trend, maar diepgeworteld in de cultuur. De boeddhistische filosofie draait om harmonie en tolerantie, en de kathoeys zijn net zo integraal als de tempelklokken en het gerinkel van ijsblokjes in een koude Thai iced tea. De boodschap: wees wie je bent, zolang je de balans niet verstoort.
Maar laten we niet doen alsof alles perfect is. Ja, Thailand lijkt het walhalla van acceptatie, maar zelfs hier worstelen genderdiverse mensen met stigma. De glitterjurken en de staande ovaties in nachtclubs verhullen de realiteit niet: in het dagelijkse leven kunnen kathoeys en Toms (masculiene vrouwen) nog steeds te maken krijgen met gefluister en een scheve blik. Tolerantie is niet hetzelfde als volledige acceptatie. Zelfs hier niet.
En dan hebben we de Toms en Dees, termen die klinken als een cabaretduo maar eigenlijk een fascinerend sociaal fenomeen belichamen. Een Tom is een vrouw met een masculiene uitstraling, een Dee haar vrouwelijke wederhelft. Hier geen boze tweets of ongemakkelijke gesprekken over voornaamwoorden. Het is gewoon zoals het is. In Thailand lijkt men te denken: zolang jullie gelukkig zijn en samen pad Thai kunnen delen, wie ben ik dan om er iets van te vinden?
En toch de economische laag van deze genderdiversiteit is niet te negeren. In een land waar toerisme alles opslurpt, schitteren kathoeys vaak letterlijk in de schijnwerpers. Van cabaretshows tot reclames; voor een paar baht extra vormen ze de glitterpijlers van de industrie. En diezelfde toerist die enthousiast applaudisseert, keert vaak terug naar huis om daar met een ongemakkelijke glimlach diversiteit te omzeilen.
Maar oordeel niet te snel. Thailand is geen simpel paradijs en geen exotisch curiosum. Het land is een spiegelpaleis, waarin elke spiegel een ander verhaal vertelt. Zelfs de glimlach van een verkoper kan een verkapte uitnodiging tot afdingen zijn. De werkelijkheid hier is vloeibaar, beweeglijk, nooit helemaal wat je denkt. En dat is misschien wel de mooiste les die Thailand biedt: niets is wat het lijkt, behalve dat.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby’s: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Aantal keren gelezen: 945