In en om Chiang Rai

Vroeg opstaan heeft dus z’n voordelen, mag je uit deze gezegdes (en uit soortgelijke in vele andere talen) wel concluderen. Zeer zeker voor mij, als fervent fietser die er regelmatig op uittrekt voor een ritje van 4 – 5 uur: als je vroeg vertrekt, is de temperatuur nog dragelijk, de UV-straling nog niet zo sterk, en ben je weer thuis voor de hoogste dagtemperatuur wordt bereikt. Zoals een paar dagen geleden: kort na zonsopkomst, bij een graad of 18-19, de voeten in de pedalen klikken, de op straat slapende honden vermijdend het dorp uit rijden en dan onderweg nog moeten bedenken waar de rit die dag heen zal gaan.

Het licht is nog zacht om die tijd, de damp stijgt op van de velden en van de beboste berghellingen, er is nog betrekkelijk weinig verkeer – het is genieten geblazen. Telkens weer realiseer ik me dat ik een geluksvogel ben dat ik dit kan doen, in staat ben dit te beleven, en dat vervult me met een mate van tevredenheid en geluk die ik maar moeilijk kan beschrijven. Die dag fietste ik uiteindelijk naar Phan, een stadje aan Highway 1 ten zuiden van Chiang Rai. Koffie na 47 km bij één van m’n vaste stops en terug via een andere, langere route. Ruim voor het middaguur weer thuis, met dik 100 km op de teller. Wat een leven!

Zo in en om Chiang Rai fietsend zie je, als je een half jaar bent weggeweest, ook veranderingen. Nieuwe restaurantjes en koffietentjes duiken op, en minstens eenzelfde aantal eerder bestaande heeft de deuren – voorzover ze die al hadden – inmiddels gesloten. Een komen en gaan: ik heb de indruk dat veel van die zaakjes op goed geluk worden gestart, zonder inzicht of er op die plek met het aanbod wat verdiend kan worden. Geen ‘business plan’, geen inzicht in de levensvatbaarheid van de onderneming; ‘gewoon proberen’, lijkt het motto te zijn…..

Een andere verandering die ik vanuit het fietszadel waarnam is van een heel andere aard: de werkzaamheden aan de spoorlijn die Chiang Rai gaat verbinden met Bangkok beginnen nu echt op stoom te komen. Aan de oost- en de zuid-oostkant van de stad begint het tracée gezicht te krijgen en wordt druk gewerkt aan de fundamenten van de lijn en de kunstwerken die nodig zijn daar waar doorgaande wegen worden gekruist.

Het station komt wel een eindje buiten de stad te liggen, in Wiang Chai, op een achttal kilometers van het stadscentrum. De oplevering moet plaatsvinden in 2028.
Ruim 20% van de 323 km lange lijn met 26 stations en 4 tunnels – die in Den Chai (in de provincie Phrae) van de bestaande lijn Bangkok – Chiang Mai aftakt en na Chiang Rai nog doorloopt naar Chiang Khong aan de grens met Laos – is nu gereed. ‘Probably the most romantic route in Thailand’ noemde het hoofd van de State Railway of Thailand deze lijn vorig jaar in een interview, verwijzend naar de prachtige landschappen waar de trein je doorheen zal voeren.

Prachtige natuur in overvloed, in Chiang Rai

Nog even geduld dus, en dan kun je met de trein naar Chiang Rai! Het zal deze meest noordelijke provincie van het land in toeristisch opzicht goed doen, vermoed ik zo.
Chiang Rai heeft natuurlijk veel te bieden, al is het een goede 800 km van zee gelegen ‘Chiang Rai Beach’ aan de rivier – de Mae Kok – natuurlijk geen alternatief voor de pure strandliefhebber. Maar als je op zoek bent naar mooie landschappen, vriendelijke bewoners, een ontspannen sfeer (en ook nog een aangenaam prijspeil) grijp je met een reis naar deze mooie provincie niet mis!

Natuurlijk bestaat het leven hier uit méér dan (meestal solo-) fietsen, hoe leuk en ‘lekker’ dat overigens ook is. Bovendien is mijn actieradius bij ‘zelfaandrijving’ natuurlijk niet bepaald oneindig. Eén van de tripjes die we tijdens mijn verblijf met enige regelmaat samen maken, met de auto, is naar ‘The View’. Dat is de uiterst toepasselijke naam van een restaurant en koffieshop in de bergen aan de weg tussen Chiang Saen en Chiang Khong, een tiental kilometers vóór laatstgenoemde plaats. 100 km enkele reis, met in fietsersogen akelig steile hellingen – maar prachtige vergezichten – in de laatste 15 km.

De beloning is een prachtige plek hoog boven de Mekong, een grandioos uitzicht en, om het helemaal af te maken, heerlijk eten en uiterst vriendelijke bediening. De reis méér dan waard!

Bij een wat langer verblijf in Thailand ontkom je natuurlijk niet aan formaliteiten. Mijn Non-O visum geldt tot eind december en dus gaan we – mijn lief is daarbij m’n onmisbare hulp – de komende week naar Immigration om de toegestane verblijfsperiode met een jaar te verlengen. Dat levert hier in Chiang Rai in het algemeen geen problemen op, mits je natuurlijk je papieren op orde hebt. Ik maak gebruik van de Visumondersteuningsbrief van de Ambassade en die wordt tot nu toe probleemloos, zonder verdere vragen, geaccepteerd. Die ondersteuningsbrief kreeg ik overigens op een woensdag binnen, terwijl ik de aanvraag pas die maandagmiddag hier op de post had gedaan. Letterlijk per kerende post, dus!
Als positivo maak ik me weinig zorgen over de verlengingsprocedure, maar ik ben bij het verlaten van het immigratiekantoor toch altijd weer opgelucht dat ik weer een jaar vooruit kan. Niks is 100% zeker hier; een nieuwe eis kan immers zomaar uit de lucht vallen, maar daar ga ik maar niet van uit. Straks nog eens alle documentatie doorlopen, dubbelchecken of ik alle benodigde fotokopieën heb gemaakt en dan ben ik er klaar voor.
Mocht u op dit blog niks meer van me horen dan ben ik waarschijnlijk gedeporteerd!

Recent artikel m.b.t. de nieuwe treinverbinding:
https://www.bangkokpost.com/thailand/general/2911467/fast-progress-in-chiang-rai-rail-project

Over deze blogger

Cornelis

Cornelis, bouwjaar 1945, in totaal 42 jaar in overheidsdienst, op z’n 58e aanvankelijk aarzelend een aanbod aanvaard om vervroegd met pensioen te gaan, daar nooit spijt van gehad en dus nu al ruim 20 jaar van zijn vrijheid genietend. Groot fietsliefhebber, zowel in NL als TH; zet jaarlijks minimaal 10.000 km op de klok en heeft al eerder daarover een reeks artikelen geschreven voor dit blog. Woont een deel van het jaar nabij de stad Chiang Rai bij zijn lief, die hij daar ook ontmoette en waarmee hij nu bijna 9 jaar jaar een relatie heeft.

Aantal keren gelezen: 98