မြန်မာ့လွတ်လပ်ရေး ကြေညာစာတမ်း၏ အနှစ်သာရများနှင့် ဆောင်ရွက်ရမည့် အမျိုးသားရေး တာဝန်များ

 

မြန်မာ့လွတ်လပ်ရေး ကြေညာစာတမ်း၏ အနှစ်သာရများနှင့် ဆောင်ရွက်ရမည့် အမျိုးသားရေး တာဝန်များ

 

      မြန်မာနိုင်ငံ  လွတ်လပ်ရေးရရှိတော့မည့်အချိန်တွင် ကမ္ဘာသို့ကြေညာရန် စာတမ်းတစ်စောင်  လိုအပ်လာသည်။

ထိုစာတမ်းကို စာပေပညာရှင်များဖြစ်ကြသည့် စာရေးဆရာ ဆရာကြီးဇော်ဂျီ (ဦးသိန်းဟန်)၊ ဆရာကြီးမင်းသုဝဏ်(ဦးဝန်)၊ ဆရာကြီးတက်တိုး(ဦးအုန်းဖေ)၊ ဆရာကြီးဇေယျ(ဦး‌ယော)၊  ဆရာကြီးတင့်တယ်(ဦးဝင်းစိန်)တို့က ပြုစုကြရသည်။ ပြုစုပြီးမြန်မာမူစာတမ်းကို ပညာရှင်များဖြစ်ကြ သည့်ဦးသန့်(နောင်-ကုလသမဂ္ဂအတွင်းရေးမှူးချုပ်)၊ စာရေးဆရာ ဦးခင်မောင်(တောသား)၊ ဦးခင်ဇော်(ကေ)နှင့် ဒေါက်တာမောင်မောင်(နောင်-သမ္မတ)တို့အား အင်္ဂလိပ်ဘာသာပြန်ဆိုရန်   တာဝန်ပေးခဲ့သည်။  မြန်မာ့လွတ်လပ်ရေး  ကြေညာစာတမ်းကို ၁၉၄၈ ခုနှစ်   ဇန်နဝါရီလ ၄ ရက်တွင် ထုတ်ပြန်ခဲ့သည်။

ကမ္ဘာတည်သရွေ့ ခိုင်မာစွာတည်ရှိနေမည့် မြန်မာ့လွတ်လပ်ရေး ကြေညာစာတမ်းတွင် အပိုဒ်ခြောက်ပိုဒ်ပါဝင်၍ လွတ်လပ်ရေး  တိုက်ပွဲဝင်ခေါင်းဆောင်ကြီးများ၏ ထိုစဉ်က မျှော်မှန်းခဲ့သည့် လွတ်လပ်ရေး အနှစ်သာရကို  နားလည်ခံစားနိုင်စေရန်နှင့်  ကာကွယ်ထိန်းသိမ်း စောင့်ရှောက်လိုစိတ်များ ပွားများလာစေရန်    မူရင်းအတိုင်း ဖော်ပြလိုက်ပါသည်။

မြန်မာ့လွတ်လပ်ရေးကြေညာစာတမ်းအောင်စေသတည်း

၁။  မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၃၀၉ ခုနှစ် ပြာသိုလဆုတ် ၉  ရက် (အင်္ဂလိပ်သက္ကရာဇ် ၁၉၄၈  ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ ၄  ရက်) တနင်္ဂနွေနေ့   ကောင်းမြတ်သန့်စင်  မင်္ဂလာအပေါင်းနှင့်ပြည့်စုံသောအခါ၌ ဤငါတို့မြန်မာပြည်သည် လုံးဝလွတ်လပ်သော အချုပ်အခြာအာဏာပိုင်  ပြည်ထောင်စုသမ္မတမြန်မာ နိုင်ငံတော်ကြီးအဖြစ်သို့ရောက်ပြီ။

ကြေညာစာတမ်းကို   “အောင်စေသတည်း” နှင့်အစချီလိုက်သည်။ အင်္ဂလိပ်နယ်ချဲ့လက်အောက်မှ လွတ်မြောက်ပြီး လုံးဝလွတ်လပ်သည့် အချုပ်အခြာအာဏာပိုင် နိုင်ငံတော်အဖြစ်ရောက်ပြီဟု နိဒါန်းသွယ်ခြင်းဖြစ်သည်။

၂။ ဤငါတို့မြန်မာနိုင်ငံတော်ကြီးသည် လိုရာမတပြည့်စုံလှ၍ ဘူမိနက်သန်မှန်သော   မြေထူးမြေမြတ်လည်းဖြစ်၏။ မွန်မြတ်သန့်စင်သော တရားထူးတရားမြတ်တည်ရာ မြေကောင်းမြေမွန်လည်းမှန်၏။ မြေတွင်းမြေပြင်အထူးထူးသော ရတနာအပေါင်းတို့နှင့် ပြည့်စုံသဖြင့် သတ္တဝါအပေါင်းတို့ ဆွတ်ယူစားသုံး ကမ္ဘာဆုံးသော်လည်း မသုဉ်းမကုန်နိုင်သော  ပဒေသာစစ်  အနှစ်သာရကြွယ်ဝပြည့်စုံသောမြေလည်းဖြစ်၏။ ဘူမိနက်သန် မှန်လှထူးချွန် ဤမြေမွန်မြေမြတ်၌ ရှမ်း၊ ကချင်၊ ကရင်၊ ချင်း၊ မွန်၊ မြန်မာ စသည်ဖြင့် တသွေးတသား တမိဖွားဖြစ်ကြကုန်သော   ငါတို့သည်နှစ်ပေါင်းထောင်ရာ   သင်္ချာပွားတက် ရေတွက်ခြင်းငှာ    မတတ်နိုင်ရာသော ရာဇဝင်ရှည်ဝေး ရှေးပဝေဏီမှစ၍ တညီတညွတ် တစုတရုံး လွတ်လပ်သောအမျိုးအဖြစ်တည်ခဲ့ကြ၏။  တကောင်း၊ သရေခေတ္တရာ၊ ပုဂံ၊ မြင်စိုင်း၊ စစ်ကိုင်း၊ ပင်းယ၊ အင်းဝ၊ ကုန်းဘောင် ထို့နောက်မန္တလေးအထိ ငါတို့၏လွတ်လပ်ရေးသည် နေရောင်လဝါပမာကဲ့သို့ တဖြာဖြာတဝင်းဝင်းကမ္ဘာချဉ်းအောင် ထွန်းလင်းခဲ့ပေ၏။   သို့ရာတွင်   ကမ္ဘာ့တန်ဆာ ကာလသင်္ချေတည်နေအပ်သော နေမင်းသူရိယာလစန္ဒာတို့ပင် ဆီးနှင်းသူရိန်ဖုံးအုပ်၍ ခေတ္တခဏအရှိန်အဝါ ညှိုးလျော်နွမ်းလျ မထွန်းမပဖြစ်ဘိသကဲ့သို့ ငါတို့၏ လွတ်လပ်သော မြန်မာနိုင်ငံတော်သည်လည်း လွန်ခဲ့သည့်နှစ်ပေါင်းလေးရာခန့်က ဥရောပတိုက်မှ ထွက်ပေါ်လာ၍  တကမ္ဘာလုံးကို ရစ်ပတ်အုပ်ဖုံးခဲ့သော  နယ်ချဲ့ဝါဒကြီးနှင့် မရှောင်မကွင်းသာ ကြုံကြိုက်တွေ့ဆုံမိ၍ ပဌမ အင်္ဂလိပ်-မြန်မာစစ်၌ ရခိုင်-တနင်္သာရီ၊ ဒုတိယ အင်္ဂလိပ်-မြန်မာစစ်၌ ဟံသာဝတီ-ပဲခူး၊ တတိယ အင်္ဂလိပ်-မြန်မာစစ်၌ မန္တလေး ရတနာပုံ သုံးကြိမ်သုံးတန်ချအပ်ရခြင်းဖြင့်    ဤမြေထူးမြေမြတ်၌ နှစ်ပေါင်းထောင်ရာ  စောင့်ထိန်း၍လာခဲ့ကြသော    ငါတို့၏လွတ်လပ်ရေးသည် ငါတို့လက်မှလွတ်၍ လက်အောက်ခံဘဝသို့ လုံးဝရောက်ခဲ့ကြရသည်။ သို့သော်နေမင်း သူရိယာလစန္ဒာတို့ကို ဆီးနှင်းမြူတိမ်တို့သည် မည်သို့ပင်ဖုံးလွှမ်းစေကာမူ နေလတို့၏ အရှိန်အတောက်ကို မခံနိုင်ရကား ခေတ္တမှနှင့်ပင်  လွင့်စဉ်ကွယ်ပျောက်၍   နေဝါလရောင်သည်  ပကတိအရေကိုပြန်၍ ဆောင်လေဘိသကဲ့သို့ ငါတို့အပေါ်၌ လွှမ်းဖုံးအုပ်သောနယ်ချဲ့ဝါဒသည်  ငါတို့၏ကမ္ဘာရှည်မြင့် ရင့်မာလှသော  လွတ်လပ်ရေးစိတ်ဓာတ်၏ အရှိန်အတောက်ကိုမခံနိုင်ရကား ခြောက်ဆယ့်တနှစ်တလနှင့် တရက်သော အခိုက်အတန့်ကလေးမှာပင်   အလိုအလျောက် ကွယ်ပျောက်သွားရသဖြင့် ဤနေ့ဤအခါမှစ၍ ငါတို့သည် အသူရိန်ခံတွင်းမှ ရှင်းရှင်းကြီး လွတ်မြောက်အပ်သော လပြည့်စန်းပမာ သန့်ရှင်းစင်ကြယ် ချမ်းမြေ့သာယာစွာဖြင့်   လုံးဝလွတ်လပ်သောဘဝထူး   ဘဝမြတ်ကိုလက်ဆုပ်လက်ကိုင်အပိုင်ရရှိကြပြီ။

အပိုဒ်(၂)တွင်  မြန်မာနိုင်ငံသည် တိုင်းရင်းသားတို့   နှစ်ရှည်တည်ကြာ    စည်းရုံးညီညွတ်စွာ နေထိုင်ခဲ့ကြောင်း၊နယ်ချဲ့ကျူးကျော်စစ်ကြောင့်  လွတ်လပ်ရေးဆုံးရှုံးခဲ့ကြောင်း၊ ယခုအခါလုံးဝလွတ်လပ်ရေး ရပြီဖြစ်ကြောင်း ရေးသားထားသည်။

၃။  ယခုငါတို့ရရှိအပ်သော လွတ်လပ်ရေးသည် ရေတွင်ရုပ်ရေးမြသွေးကောင်းကင် တိမ်ရိပ်ထင်သကဲ့သို့သော လွတ်လပ်ရေးမဟုတ်။ ငါတို့အားလွတ်လပ်ရေးလမ်းစဉ်သို့ ညွှန်လည်းညွှန်ပြ  လမ်းစရှာကြံအမြန်ရောက်အောင်ပို့ဆောင်ပေးခဲ့ကြပေသော ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းနှင့်တကွ  အဝဝသော ကူးတို့မှူးခေါင်းဆောင်ကြီးတို့၏ မဆုတ်မနစ်သောလုံ့လ မလျော့သောဇွဲဝီရိယ၊ ဆီမီးတန်ဆောင်ကဲ့သို့ ထွန်းပအပ်သောဉာဏ်မျက်စိ၊ ဝရဇိန်သွားကဲ့သို့  စူးရှသောသတ္တိတို့ကြောင့်  အဟံ မမ သံပ ကြုံးဝါးအခြားအခြားလွတ်လပ်သောနိုင်ငံကြီးတို့နှင့်တန်းတူ မြူတခြမ်းမျှမလျော့မလို ထိုထိုသောတန်ခိုးရှိန်ဝါတေဇာ အပေါင်းတို့နှင့်ပြည့်စုံသော အချုပ်အခြာတည်းဟူသော အာဏာအထူးအမြတ်ကို ငါတို့လက်ကိုင် အပိုင်ရရှိကြပြီ။

တတိယအပိုဒ်တွင်     လွတ်လပ်ရေးရအောင်စွမ်းဆောင်ခဲ့သည့်      ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းနှင့် မျိုးချစ်ခေါင်းဆောင်ကြီးများကို  ကူးတို့မှူးများအဖြစ်   တင်စားခဲ့သည်။ ထိုခေါင်းဆောင်ကြီးများ၏ လုံ့လ၊ ဝီရိယ၊ ဉာဏ်မျက်စိ၊ သတ္တိတို့ကြောင့် လွတ်လပ်ရေးရရှိခဲ့ကြောင်း၊ အခြားနိုင်ငံကြီးများနှင့် တန်းတူအချုပ်အခြာပိုင်သည့်   လွတ်လပ်သည့်  နိုင်ငံဖြစ်လာကြောင်း ကျေးဇူးတရားကိုဖော်ထုတ်ပြခဲ့သည်။

၄။ ငါတို့သည် တမျိုးဘာသာ   တစိတ်တဒေသ၏    ကောင်းကျိုးချမ်းသာကိုမလိုလား။ ကျောသားရင်သား  သူကား ငါကား ခွဲခြားခြင်းကိုအလိုမရှိ။ မြစ်ချောင်းသီတာသမုဒ္ဒရာ တောင်တန်းတို့ဖြင့် ကမ္ဘာ့ဓမ္မတာ သဘာဝအပိုင်းအခြား ထင်ရှားစွာသတ်မှတ်အပ်သော    ရာဇဝင်ရှည်ဝေး ရှေးပဝေဏီမှစ၍      ယခုထက်တိုင်မြန်မာနိုင်ငံသားဟု     သမုတ်အပ်သူ တိုင်းရင်းသားအပေါင်းတို့ ဇာတိချက်ကြွေ နေထိုင်ရာ   မြန်မာနိုင်ငံတော်တဝှမ်းကို တသွေးတသားတည်းဟူသောကြိုးထူး၊ တစိတ်တဝမ်းတည်း ဟူသောကြိုးထူး၊ အလိုအလျောက်သဘာဝ အထောက်အပံ့ဖြစ်သာလျှင် ဖြစ်ပေါ်အပ်သောစေတနာတည်းဟူသော ကြိုးထူး ဤကြိုးသုံးပါးဖြင့် ကမ္ဘာဆုံးတိုင် မြဲခိုင်တည်တံ့အောင် ရစ်ပတ်ဖွဲ့စည်းအပ်သော ပြည်ထောင်စုအဖြစ်ကို လက်ဆုပ်လက်ကိုင်ငါတို့ အပိုင်ရလေပြီ။

လုံးဝလွတ်လပ်သည့်  အချုပ်အခြာ အာဏာပိုင်နိုင်ငံတော် ပြည်ထောင်စုအဖြစ် ဖွဲ့စည်းထားကြောင်း စတုတ္ထအပိုဒ်တွင်ဖော်ပြထားသည်။    

၅။ ငါတို့နိုင်ငံတော်ကြီးသည်   မည်သူတဦးတယောက်  တဖွဲ့တသင်း၏ အမွေအနှစ်မဟုတ်၊    မည်သူတဦးတယောက်တဖွဲ့တသင်း၏     ပုဂ္ဂလိကအပိုင် ပစ္စည်းမဟုတ်။   

မည်သူတဦးတယောက်  တဖွဲ့တသင်းက   ချုပ်ကိုင်အနိုင်ယူအကျိုးခံစားအပ်သော နိုင်ငံမဟုတ်။  အတိတ်ကာလက၎င်း၊ ယခုမျက်မှောက်တွင်၎င်း၊  နောင်လာလတ္တံ့သောအနာဂတ်ကာလ၌၎င်း ငါတို့ပြည်ထောင်စုအတွင်း၌    မှီတင်းနေထိုင်ကြသော ကြီးငယ်ဝေးနီး ကျား-မ မခြား သစ္စာတော်ခံ နိုင်ငံသားဟူသ၍ ဒို့၏အမွေအနှစ် အပိုင်ပစ္စည်းအကျိုး ခံစားရာဖြစ်သည်ဟူသော   လူ့ဘာသာ၊ လူ့တရားနှင့်အညီ ကမ္ဘာဦးကာလ လူတို့၏စည်းရုံးမှု၌ လူအပေါင်းတို့၏ သဘောဆန္ဒအရ လူအဝှမ်း၏ အကျိုးကို   ကောင်းစွာဆောင်ရွက်နိုင်အံ့သော  ပုဂ္ဂိုလ်ကို ရွေးကောက်၍ သမ္မတတင်မြှောက်ကြသော  မဖောက်မပြန် မစွန်းမငြိ  ပကတိသန့်ရှင်းဖြူစင်သော   မူလလူ့ဝါဒနှင့်လျော်ညီစွာ   စည်းကမ်းဥပဒေသေချာထင်ရှားစွာ ပိုင်းခြားသတ်မှတ် တူညီသောတရား၊ တူညီသောအခွင့်အရေး၊ တူညီသောအဆင့်အတန်းအားဖြင့် ကမ္ဘာအရှည်တည်စိမ့်သောငှာ လူအပေါင်းတို့၏ဆန္ဒသာလျှင်  အဓိကဖြစ်သော သမ္မတမြန်မာနိုင်ငံတည်းဟူသော     မြတ်သောအဖြစ်ကို လက်ဆုပ်လက်ကိုင်ငါတို့အပိုင်ရပြီ။

ဤအပိုဒ်တွင်  နိုင်ငံတော်ကို တစ်ဦး၊ တစ်ယောက်၊ တစ်ဖွဲ့၊ တစ်သင်း၏အမွေမဟုတ်။   အပိုင်ပစ္စည်းမဟုတ်။ တူညီသောတရား၊ အခွင့်အရေး၊ အဆင့်အတန်းတို့ရှိပြီး တူညီသောဆန္ဒနှင့်  သမ္မတနိုင်ငံတော် တည်ဆောက်မည်ကို  ကြေညာထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ 

၆။  သိကြကုန်လော့။ ယနေ့မင်္ဂလာအပေါင်းနှင့် ပြည့်စုံသော ဤအချိန်မှစ၍ ငါတို့၏မူလအပိုင်ဖြစ်သော လုံးဝလွတ်လပ်ရေးကို ငါတို့ပြန်၍ယူပြီ။တိုင်းရင်းသားအပေါင်းတို့ သွေးစည်းညီညွတ်လျက် အခွင့်အရေး အဆင့်အတန်းတူညီသည့် ပြည်ထောင်စုသမ္မတ မြန်မာနိုင်ငံတော်ကြီးကို တည်ထောင်ပြီ။ ငါတို့လွတ်လပ်ရေးနှင့် ငါတို့နိုင်ငံတော်ကြီး၏သစ္စာကို ကမ္ဘာဆုံးတိုင် မယိမ်းမယိုင်တည်မည်။ ငါတို့သည် လွတ်လပ်သောနိုင်ငံဖြစ်သည်နှင့်အညီ ကမ္ဘာ့လွတ်လပ်သော နိုင်ငံတို့ တရားသဖြင့်ကျင့်ဆောင်အပ်သော ကျင့်ဝတ်ကိုစောင့်ရှောက်ကျင့်ဆောင်မည်။ ငါတို့၏လွတ်လပ်ရေးကို   ငါတို့ချစ်မြတ်နိုးသည်နှင့်အညီ တပါးသူတို့၏ လွတ်လပ်ရေးကိုလည်း   ငါတို့လေးစားစောင့်စည်းမည်။   ငါတို့သည်ငြိမ်းချမ်းရေးကို အလိုရှိသည်နှင့်အညီ ငါတို့ကဲ့သို့လိုလားသူများနှင့် လက်တွဲ၍ ကမ္ဘာ့ငြိမ်းချမ်းရေးကို ကာကွယ်စောင့်ရှောက်မည်။

ဤငါတို့ကြေညာချက်ကို တစ်ကမ္ဘာလုံး  တစ်ယောက်မကျန်   ကြားသိစေသတည်း။ ။

နိဂုံးပိုဒ်ဖြစ်သည့်     ဆဋ္ဌမပိုဒ်တွင် ပြည်ထောင်စုသမ္မတ မြန်မာနိုင်ငံတော် ထူထောင်ကြောင်း၊   လွတ်လပ်ရေးနှင့် နိုင်ငံတော်သစ္စာကို     တည်မည်ဖြစ်ကြောင်း ကြေညာခြင်းဖြစ်သည်။    အလားတူ လွတ်လပ်သောနိုင်ငံဖြစ်သည်နှင့်အညီ  ကမ္ဘာ့ငြိမ်းချမ်းရေးကို  ကာကွယ်စောင့်ရှောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း ကြေညာခြင်းလည်းဖြစ်သည်။

မြန်မာ့လွတ်လပ်ရေးကြေညာစာတမ်းကို ဖတ်ရသည့်အခါ ကြက်သီးမွေးညင်း ထလောက်အောင်ပင်   ခံစားရသည်ဟုဆိုလျှင်ပိုမည်မထင်။ နိုင်ငံတော်၏ လွတ်လပ်သောနိုင်ငံ၏ဖြစ်တည်မှုကို မြန်မာစာပေ၏ ခံ့ညားသည့်အရေးအသားဖြင့်  ဖော်ပြထားသဖြင့်  နှလုံးသားသို့ ထိုးဖောက်လာနိုင်ခဲ့သည်။ ဤစာတမ်းအရ မိမိတို့နိုင်ငံသည် မြေထူးမြေမြတ်    မြေမွန်ဖြစ်ကြောင်းသိလာခဲ့ရသည်။    ရှေးပဝေသဏီကပင်  တိုင်းရင်းသားပေါင်းစုံတို့     ချစ်ကြည်ရင်းနှီးစွာ မှီတင်းနေထိုင်ခဲ့ကြောင်း   သိရသည်။

ထို့ကြောင့်   ကိုယ့်နိုင်ငံတော်အပေါ် သစ္စာရှိရန်လိုအပ်မည်ဖြစ်ပြီး ကိုယ့်နိုင်ငံကို အထင်ကြီးလေးစားသည့်စိတ်၊ တိုင်းချစ်ပြည်ချစ်စိတ်၊  ဇာတိဂုဏ်၊  ပုညဂုဏ်၊ ညီညွတ်သောဂုဏ်တို့ဖြင့် လွတ်လပ်ရေးကို ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ရန်၊    အဓွန့်ရှည်တည်တံ့ရေးကြိုးပမ်းရန်  ဆောင်ရွက်သွားရမည်ဖြစ်ကြောင်း (၇၇)နှစ်တိုင် သက်တမ်းကြာမြင့်ပြီဖြစ်သော မြန်မာ့လွတ်လပ်ရေး ကြေညာစာတမ်းက   သတိပေးလျက် ရှိပါသည်။        ။