Written by (မိုးမခ) နိုဝင်ဘာ ၂၀ ၊ ၂၀၂၄ “လူ့အသက်ထက် အရေးကြီးတာ ဘာမှမရှိ” ဆိုပြီး မအလက မီးပုံးပျံလွှတ်တော့ မူလစစ်ခွေး ရဲခွေးတင်မက နောက်မှ ခွေးဇာတ်သွင်းခံရတဲ့ ပျူခွေးတွေပါ အကုန်လန့်နေကြတယ်။ ကျွန်ဝယ်ရာ အဆစ်ပါမှာက နန်းတွေ။ ဟိုအကောင်က သူတို့ကို အကုန်ရင်းဖို့ တပ်လှန့်လိုက်တော့ မလန့်ခံနိုင်ရိုးလား။ သူတို့လဲ သူတို့ရဲ့လားရာကိုသိပြီဆိုတော့ ခေါင်းချင်းဆိုင်သူဆိုင်၊ အသံတိတ်ချိပ်ဆက်တာတွေလုပ်သူ လုပ်ကြရပြီပေါ့။ အင်း ထွက်ပေါက်သာလျက် အပြေးခက် လမ်းတွက်မဟုတ်ချေဆိုသလို ပြေးရဲဖို့ဘဲလိုသမို့လား။ ခွေးစကားယုံရင်တော့ ခွေးဖြစ်ပြီမို့ ခွေးသေဝက်သေ သေရုံဘဲရှိတော့မယ်၊ ရှေ့မှာလဲ သေသွားတာက အများကြီး။ ပင်လယ်လှိုင်းလို တော်လှန် ရေးကတော့ ရပ်မှာမဟုတ်၊ တလှိုင်းပြီးတလှိုင်းပုတ်တော့မှာ။ ပင်လယ်လှိုင်းဆိုတာ အမှိုက်မှန်သမျှ ပုတ်ထုတ်မှာလေ။ လဲ့ပြာကြည်စင်တဲ့ ရေပြင်ကိုဘဲ ဖန်တည်းတာ လှိုင်းရဲ့ဓမ္မ။ ဟိုအကောင်ကတော့ […]
