Column – Thailand: het land van de glimlach… en moord en doodslag

Thailand huisvest een van de hoogste percentages illegaal wapenbezit in de regio. En nee, dat zijn niet de traditionele zwaarden van Muay Thai-vechters. Illegale vuurwapens zijn overal verkrijgbaar alsof het souvenirs zijn, mede dankzij grensregio’s die functioneren als openluchtmarkten voor wapens. De wet is streng, jawel, maar de handhaving? Die lijkt vaker gewapend met een knipoog dan met daadkracht. Corruptie en een tekort aan middelen zorgen ervoor dat de politie eerder toeschouwer is dan handhaver. Waarom een pistool kopen in een achterafsteegje? Omdat je weet dat niemand het echt zal controleren.

Methamfetamine, liefkozend “yaba” genoemd, is de smeerolie van de Thaise misdaadmachine. Bendeleden lossen conflicten op met de precisie van een gemiddelde actiefilm, waarbij dialoog niet in het script voorkomt. Voeg daar een flinke dosis armoede aan toe, en je hebt een samenleving waarin geweld niet slechts een uitbarsting is, maar een constante dreiging. Criminaliteit gedijt daar waar ongelijkheid floreert, en Thailand heeft zijn eigen klassenkloof die dieper is dan de Grand Canyon. Drugs zijn goedkoop. Wapens zijn goedkoop. Levens, blijkbaar ook.

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en vaak is dat achter gesloten deuren. Huiselijk geweld blijft een hardnekkig probleem, diep geworteld in een patriarchale cultuur waarin slachtoffers eerder worden veroordeeld dan geholpen. Alcohol speelt hierbij vaak een bijrol, of beter gezegd: het neemt de hoofdrol over. Een wet die niet wordt gehandhaafd, heeft dezelfde waarde als een lege fles whisky na een ruzie. Nul. De wetten tegen huiselijk geweld zijn er, maar net als een goedkope imitatie Rolex werken ze zelden zoals beloofd.

Het hele systeem hangt samen van corruptie, dat weten zelfs de soi dogs van Bangkok. Van de lokale politie tot de hoogste kringen van justitie: de ene hand wast de andere, en meestal verdwijnen beide handen in de zakken van de machtelozen. Corruptie stroomt door het systeem als een rivier vol plastic, onmiskenbaar zichtbaar maar lastig te stoppen. Dit voedt niet alleen een cultuur van straffeloosheid, maar ook een gevoel van complete uitzichtloosheid bij burgers.

Voor de gemiddelde reiziger blijft Thailand een paradijs. De misdaadstatistieken lijken zich op magische wijze buiten de hotelmuren te manifesteren. De toeristenbadplaatsen voelen als een gouden kooi, veilig vanbinnen, maar omringd door onzichtbare gevaren. Want terwijl jij in Phuket een kokosnoot leegdrinkt, is de kans groot dat een paar straten verderop een conflict wordt ‘opgelost’ met kogels.

Thailand heeft structurele hervormingen nodig, dat is duidelijk. Maar wie durft de olifant en de kogels, in de kamer echt bij de slurf te pakken? Zonder drastische veranderingen blijft het land bungelen tussen paradijs en puinhoop. De glimlach van Thailand is prachtig, vooral voor toeristen…

Over deze blogger

De Expat

De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby’s: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.

Aantal keren gelezen: 33